Niet dat dit verhaal iets met deze tekening te maken heeft, of misschien juist wel, maar tijdens het zwemmen kwam ik een lieveheersbeestje tegen. Ze probeerde krampachtig in leven te blijven op een blad in het water. Ik schepte het diertje voorzichtig op met mijn hand en zwom, het bijna verzopen beestje boven het water houdend naar de kant. Hijgend lag ze op mijn vingers. Bijna een uur keek ik naar haar. Probeerde ik haar te begrijpen. Ze bewoog haar schild zachtjes op en neer. Probeerde haar natte vleugeltjes uit te vouwen. De rechter leek beschadigd te zijn. Ik had al vrij snel door dat ze zocht naar wat wind en naar wat schaduw. Naar rust. Ik probeerde haar nog wat van mijn eten te voeren maar daar moest ze niets van weten. Uiteindelijk vond ze een veilig plekje in een van vouwen in mijn handdoek. Daar is ze nu nog altijd aan het bijkomen.